بررسی مقایسه‌ای تأثیر میزان روی پلاسمای خانمهای باردار بر بروز پارگی زودرس کیسه آب حاملگی‌های ترم و پره ترم

  چکیده   زمینه و هدف : عنصر روی جهت رشد و تکامل انسان ضروری بوده و در باروری انسان نیز اهمیت بسزائی دارد. برخی تحقیقات نشان داده است که مقادیر پائین روی پلاسما ممکن است در پارگی زودرس کیسه آب جنین نیز نقش داشته باشد لذا تحقیق حاضر با هدف ارزیابی ارتباط پارگی زودرس کیسه آب در حاملگی‌های ترم و پره ترم با سطح روی سرم خون مادران باردار انجام گردید.   روش بررسی : مطالعه حاضر از نوع مورد شاهدی بود و پس از تعیین حجم نمونه طی محاسبات آماری نمونه خون 120 خانم باردار مورد بررسی قرار گرفت که 60 نفر مبتلا به پارگی کیسه آب (گروه مورد) و 60 نفر مادر باردار با کیسه آب سالم (گروه شاهد) بودند که از هر گروه 30 نفر با حاملگی ترم و 30 نفر با حاملگی پره ترم در نظر گرفته شده بودند. روش نمونه‌گیری ،آسان بود. پس از جدا سازی پلاسمای خون، میزان روی موجود با استفاده از روش اسپکترومتری اندازه‌گیری شد.جمع‌آوری داده‌ها با توجه به پرسشنامه موجود در طی مصاحبه و چک لیست که با نتایج آزمایشگاه مشخص می‌گردید تکمیل و پس از جمع‌آوری اطلاعات، داده‌ها توسط نرم افزار SPSS. 10 مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت و برای توصیف اطلاعات از شاخصهای مرکزی، پراکندگی، نسبت و برای تحلیل اطلاعات از آزمون‌های آماری t ، مجذور کای، محاسبه CI و OR استفاده شد و سطح معنی‌داری آزمونها کمتر از 05/0 در نظر گرفته شد.   یافته‌ها : میزان روی پلاسمای مادران مبتلا به پارگی کیسه آب بطور قابل توجهی کمتر از گروه شاهد بود (05/0 p< ) و بین گروه ترم و پره ترم از نظر میزان روی پلاسما در هر گروه اختلاف آماری معنی‌داری دیده نشد (05/0 p< ) اما بین تحصیلات و میزان روی پلاسما ارتباط مستقیمی دیده شد (05/0 p< ).   نتیجه‌گیری : در مطالعه حاضر بین کاهش میزان روی پلاسما و بروز پارگی زودرس کیسه آب ارتباط وجود داشت اما در زمینه لزوم مکمل درمانی روی در دوران بارداری تحقیقات گسترده‌تری نیاز است.   کلید واژه‌ها : پارگی کیسه آب، روی، بارداری   وصول مقاله: 26/11/83 اصلاح نهایی: 5/12/84 پذیرش مقاله: 11/12/84  �